Lampa Aladyna
Kiedy Aladyn usłyszał swój własny lament, zrobiło mu się tak smutno, że przytulił do siebie to, co miał w ręku, czyli starą lampę, po czym pogłaskał ją niczym pluszowego misia. I wtedy stały się rzeczy, którym kto chce, niech zaprzeczy, lecz jeśli zaprzeczy, to powie od rzeczy. Rozległ się huk, rozjarzył się blask, z lampy wydobył się dym, a z dymu wyłonił się potężny duch.
| Odpowiedzialność: | opowiedział Jarosław Mikołajewski ; zil. Paweł Pawlak. |
| Seria: | Kolekcja Dziecka : 6 |
| Hasła: | Opowiadanie dziecięce polskie - 21 w. |
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Agora, cop. 2005. |
| Opis fizyczny: | 37, [1] s. : il. kolor. ; 20 cm + 1 dysk optyczny (CD-Audio) : digital stereo. ; 12 cm. |
| Uwagi: | Tekst na podst. "Baśni z 1001 nocy". Numeracja s. wraz z okł. Tzw. "Seria z Kotem". |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
