Iza Buntowniczka
Iza Buntowniczka to ciąg dalszy pamiętnika Izy Anoreczki. Teraz, gdy przekonala już do siebie kolegów z klasy, ma odwage decydowac o swoim, prawie dorosłym zyciu. Iza już rozmumie, że ambicje jej mamy nie są jej ambicjami. Czy ma na tyle siły, by porzucić złotą klatkę? I jaką rolę w tym odegra Borys?
Jeszcze pół roku temu byłam pewna, że musze zwyciężyć, zaimponować,
wygrać, odnieść sukces, bo dzięki temu zjednam sobie przyjaciół. Wystarczyło nie szczerzyć zębów, nie podstawiać nóg, być sobą. Myślę, że Borys przełamał lody. Nazywając mnie Anoreczką, sprawił, że zaczełam należeć do klasowej społeczności. Łatwiej przyjąć do swojego grona Anoreczkę, niż Wredniarę.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Marta Fox. |
| Hasła: | Powieść młodzieżowa polska - 20 w. |
| Adres wydawniczy: | Łódź : Wydawnictwo Akapit Press, 2011. |
| Opis fizyczny: | 128, [4] s. : il. ; 20 cm. |
| Uwagi: | Stanowi kontynuację powieści pt.: Iza anorektyczka. |
| Powiązane zestawienia: | |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz | |
| Inne pozycje z serii |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
Nowości z działu Psychologiczna:
Dodaj komentarz do pozycji:
Serie (cykl) Iza należy czytać w określonej kolejności:
| Tom 1 Iza AnoreczkaKsiążka o dobrej dziewczynie, która zrobiła wiele, by zapracować sobie na etykietkę "wredniary". Jest nielubiana w liceum, do którego chodzi wraz z grupą uczniów jeszcze z klasy gimnazjalnej. Uparta,ambitna, marzy o zrobieniu kariery w świecie mody. Ma ku temu predyspozycje, ponieważ jest wysoka, bardzo szczupła i ładna. Jej ambicje [...] |
| Tom 2 Iza BuntowniczkaIza Buntowniczka to ciąg dalszy pamiętnika Izy Anoreczki. Teraz, gdy przekonala już do siebie kolegów z klasy, ma odwage decydowac o swoim, prawie dorosłym zyciu. Iza już rozmumie, że ambicje jej mamy nie są jej ambicjami. Czy ma na tyle siły, by porzucić złotą klatkę? I jaką rolę w tym odegra Borys? Jeszcze pół roku temu byłam [...] |